جایابی و اندازه بهینه ژنراتور توزیع (dg) برای کاهش تلفات در شبکه توزیع

در این پروژه با استفاده از روش هوشمند الگوریتم ژنتیک به منظور حداقل کردن تلفات و هزینه مولد مقیاس کوچک اقدام به تعیین مکان و اندازه بهینه مولدهای مقیاس کوچک در شبکه توزیع با ساختار شعاعی شده است. ابتدا فرض نموده ایم که ژنراتورها تنها قادر به تولید توان اکتیو می-باشند و به منظور حداقل کردن تلفات، مکان و اندازه بهینه مولد مقیاس کوچک با استفاده از روش محاسباتی و الگوریتم ژنتیک برای چهار حالت مختلف تعیین شده است. در ادامه تاثیر تغییر بار را بر روی مکان و اندازه بهینه مولد بررسی شده است. مطالعات برای حالتی که مولد قادر به تولید توان اکتیو و راکتیو می باشد برای سه سناریوی (1. هیچ محدودیتی در تولید توان راکتیو نباشد، 2. تولید توان راکتیو محدود به یک محدوده خاص باشد و 3. توان راکتیو تابعی از توان اکتیو باشد) ادامه داده شده است. این مطالعات برای دوره های زمانی کم باری، نرمال و پیک انجام شده است. در این حالت کل تلفات شبکه تغییر نموده است. در ادامه هزینه سرمایه گذاری، بهره برداری و عملیاتی مولد به تابع هدف اضافه گردید و تابع هدف چندگانه را با استفاده از روش برنامه ریزی آرمانی بهینه نموده ایم. لازم به ذکر است که برای مطالعاتی که هزینه مولد لحاظ شده برای مولد حالت خارج از شرایط نامی نیز در نظر گرفته شده است. در بخش بعدی بار را از حالت ثابت تغییر داده ایم و سه دوره زمانی کم باری، نرمال و پیک برای آن در نظر گرفته ایم و مطالعات را برای بهینه کردن تلفات انرژی و هزینه مولد ادامه داده ایم. نتایج شبیه سازی بر روی دو شبکه با ساختار شعاعی 33 باسه ieee و شبکه واقعی چینی مرجان استان قزوین نشان می دهد که تلفات شبکه کاهش قابل ملاحظه ای یافته است و همچنین مکان و اندازه بهینه مولد با تغییر بار ممکن است تغییر نماید. همچنین مشاهده گردید که ضریب قدرت بین 8/0 تا 1 می تواند ضریب قدرت مناسبی برای مولدهای مقیاس کوچک باشد. در حالتی که تابع هدف، تابع هدف چندگانه باشد مشاهده می-شود که در این حالت هزینه و اندازه بهینه dg کاهش یافته و میزان انرژی روزانه افزایش یافته است. همچنین مکان مولد مقیاس کوچک در بعضی حالات تغییر نموده است.